Live @ Life!

Op donderdag 11 oktober spelen De Bikkels in Life 072 in Alkmaar. Life 072 is de nieuwe culturele broedplaats aan de Koelmalaan waar je, ook als wij niet spelen, zeker een keer moet gaan kijken.

Six Songs Of Me!

Hallo, Rick hier, zanger, slaggitarist, kazoospeler, tambourijnhakker en stylophonist van De Bikkels. De website van de Engelse krant The Guardian, altijd al een baken van cultuur en goede smaak, heeft een mooi muziekproject in het leven geroepen: “Six Songs Of Me”. Het gaat hier om een lijstje met zes vragen die inzicht geven in de muziek die je leuk vindt en hoe de muziek een rol speelt in je leven. The Guardian moedigt mensen aan hun lijstje op hun site te posten, daarnaast vragen ze bekende muzikanten om hetzelfde.

Ik ga zelf hier deze zes vragen beantwoorden. Daarnaast ga ik de andere Bikkels lastig vallen zodat ze hopelijk hetzelde doen. (resultaat niet gegarandeerd).

De zes vragen zijn als volgt:

01 What was the first song you ever bought?
02 What song always gets you dancing?
03 What song takes you back to your childhood?
04 What is your perfect love song?
05 What song would you want at your funeral?
06 Time for the encore. One last song that makes you, you.

What was the first song you ever bought?
Het eerste liedje dat ik ooit kocht? Dit is de moeilijkste vraag van allemaal want ik was niet van de koperige. Ons huis was tjokvol muziek in die jaren zeventig maar platen kreeg ik vooral op verjaardagen, Sinterklazen en andere hoogtijdagen. Ik heb eigenlijk geen idee wanneer ik voor het eerst zélf geld over de toonbank schoof om iets aan te schaffen. Ik herinner me vooral de Zak van Sinterklaas met daarin vier ingepakte elpees, één voor elke broer. En de eerste voor mij was Mud Rock.

What song always gets you dancing?
Ja ook deze categorie heeft een probleem; en wel het woord dansen. Dansen is ritmisch bewegen in de maat van de muziek. Bij mij is het vooral stram rondhupsen, bij voorkeur onder invloed van alcohol. Maar goed, de muziek waarbij ik in ieder geval de neiging voel (en let liever niet op mij) is die waar de grenzen tussen rock n roll, soul, rhythm & blues en funk vervagen. Mijn favoriet is Barefootin’. Er is een soulversie van Wilson Pickett, een rockversie van Brownsville Station, maar laat ik het origineel van Robert Parker uit New Orleans maar nemen, uit de tijd dat het woord genre waarschijnlijk nog niet bestond.

What song takes you back to your childhood?
Bij deze vraag denk ik meteen terug aan onze eerste radio, een Philips Buizenradio.

We hadden wel een platenspeler maar die stond niet standaard klaar, die werd enkel bij speciale gelegenheden ingeplugd. Normaal stond altijd de radio aan; eerst op radio Veronica. Later ook op radio Noordzee (toen Veronica te veel spotjes begon uit te zenden a la ‘Ik ben Vader Abraham/Cornelis Vreeswijk/Bonnie St. Claire en ik vind het jammer dat Radio Veronica gaat verdwijnen) en Mi Amigo en uiteindelijk Hilversum 3.

Ik was er zo-eentje die elke zaterdag de Top 40 lijst uit het Noord-Hollands Dagblad knipte. Nummers die ik me levendig herinner: I Like It That way van The Tremoloes, volgens mij het eerst nummer dat werd gedraaid toen Veronica van frequentie veranderde van 192 naar 538 (omdat ie die week op nr 40 stond), You’re So Vain van Carly Simon, Middle of the Road, die in dezelfde week op één en op veertig stonden. Maar vooral Smyle met It’s Gonna Be Allright, want dat was míjn liedje. “It’s Gonna Be Allright” was een Beatle imitatie, geschreven door George Kooijmans van de Earring. Alleen had ik de Beatles dus niet bewust meegemaakt en nog jarenlang dacht ik als ik de Beatles hoorde: “Hee, net Smyle”.

Toen we eenmaal een echte stereoinstallatie kregen is die ouwe buizenradio nog jarenlang als gitaarversterker gebruikt trouwens.

What is your perfect love song.
Och Jezus, de liefde; dat weet ik allemaal niet hoor. Bladerend door een mapje met mijn honderd allerfavorietste songs valt het mij op hoe weinig ervan echte liefdesliederen zijn. Soms gaat het over de liefde dat wel. Maar neem nou een van mijn favoriete albums “Let Love In” van Nick Cave; die gaat eerder over de Duistere en Destructieve Kanten Van De Liefde. Dat leek me niet helemaal de bedoeling. Ik kies iets anders, een lied van Townes van Zandt, een songwriter die een van beste is in het verbinden van het mystieke en het aardse. (Bob Dylan kan het ook goed, niet voor niets de componist van het meest gecoverde liefdeslied van de afgelopen jaren, To Make You Feel My Love)

” If I needed you would you come to me,
Would you come to me, and ease my pain?
If you needed me I would come to you
I’d swim the seas for to ease your pain”

What song would you play at your funeral:
Dit is een beetje een stuntantwoord, maar als ik morgen onder een auto kom vraag ik u dit uit te printen en in de handen van mijn familie te duwen. Het is “I Love Everybody” van Lyle Lovett. Lyle omdat hij mijn favoriete zanger allertijden is (samen met Johnny Cash en Roky Erickson en Shane MacGowan en Dolly Parton en Andre van Duin dan) en “I Love Everybody” omdat dit lied een simpele, treffende maar toch verneuqueratieve oneliner bevat die je achter wilt laten bij een begrafenis. “I love everybody, especially you”. Daarbij eindigt het in een singalong; je hoeft van mij niet mee te zingen (van die mensen die postuum decreren dat hun begrafenis een feestje moet zijn verdienen het vroeg te sterven) maar je snapt het idee. Daarbij begint het met een beat die doet denken aan zo’n coole begrafenismars in New Orleans, totdat het uiteindelijk uit de maat begint te lopen. Volgens mij begint dan zelfs iemand die een pesthekel aan mij had dan zachtjes te huilen.

Time for the encore. One last song that makes you, you.
Het leuke aan De Bikkels is dat een groot deel van het repertoire ook echt mijn favoriete liedjes zijn. Daarom koos ik voor deze vraag mijn favoriete nummer uit onze eigen set: Het is daarbij ook één van mijn favoriete liefdesliedjes, je mag het ook op mijn begrafenis draaien, het brengt me terug naar vroeger en als je er genoeg drank in giet wil er ook best op dansen: Het is For You, geschreven door Bruce Springsteen en uitgevoerd door The Greg Kihn Band.